1. Başa Giyilenler: Fes, tepelik, takke (tennik), oyalı grep (yazma), imam yağlığı, keten kulak, yırtma, tomaka uzun al, kısa al, gıdık,

2. Sırta Giyilenler: Bürümcek gömlek (ten gömlek), üçetek (zıbın),şalvar, fermile (cepken), trablus kuşak, öncek (önlük), şal kuşak, şitare, zıbın işlik, kocadon (şalvar), göğüslük,
                                     
3. Ayağa Giyilenler : Yün çorap, kınalı (yün çorap), ayakkabı (terlik)-pantufle, pabuç,

4. Takılar: Penez altın takı, armut altını, beşibiryerde, gümüş işlemeli bilezikler,

5. Süsler

6. Saç Şekilleri: İnce tenem saç,

7. Aksesuvar: Gümüş kemer toka, para kesesi.

1. Başa Giyilenler: Terlik (takke), fes (püsküllü), börk, oyalı yemeni, ipek kafiye, yağlık,

2. Sırta Giyilenler: Ten gömleği, işlik (göynek), camadan, cepken, kuşak, acem şalı, dizlik (potur), kollu cepken, kolsuz cepken (yelek), kara don, yorgan kuşak,

3. Ayağa Giyilenler: Çorap, tozluk, tulumbacı (ayakkabı), körüksüz çizme (kayalık), uskar (deri çizme), pabuç,

4. Aksesuvar: Silahlık (bıçak, tabanca, kutu), ceplerde kav-çakmak, tütün tabakası, para kesesi, maşa, çubuk, ağızlık, misvak, mendil (gılbıdanlı, çevre), hamayıl, tüfek (martin-filinta-mavzer), kütüklik, tabanca (karadağlı, koca beşli), yatağan-pala, boyun dolağı, kehribar tesbih, fişeklik.

Başa Giyilenler

Fes: Kalıplaşmış keçe fes, borda veya vişne renktedir. Bu düz silindir şeklinde veya tepesi öne eğik olabilir. Fesin çevresine oyalı grepler sarılır. Fesin önüne tüm altınlar bindirmeli olarak dizilip dikilmiştir. Yörede buna penez denir. Penez gerçek veya taklit altın olabilir. Fesin üstünde tepelik bulunur. Tepelik yuvarlak kabartma işli ve gümüştendir. Ayrıca sol veya sağ sağ kulak önünde yanak üzerine sarkan yanak altını vardır. Bu armut biçiminde bir altın veya bu şekilde bir beze dikilmiş gereç veya sahte altınlardır. Ayrıca fesin yanlarına gerçek çiçekler de  takılabilir.

İnce Tenem (Takma Saç): 60 ile 90 cm gibi değişik uzunluklarda, kurşun kalem kalınlığında üçlü saç örgüsü olarak örülmüş bir takma saçtır. Kadınlar uzayınca kestikleri saçları biriktirip bu takma saçı örer veya ördürürler. Gerçek saçtır. Önemli günlerde kendileri takarlar. 20-30 örgüden oluşan saçlar üstten bir bağcık bezle bağlanır. Bu bezin uçlarında kendi saçlarının altından ensesinden yerleştirilen örgü saç dizisinin ipi alın üzerine bağlanır. Örgü saç düzüsü kalça üstüne kadar sarkar. Örgülerin uçları 10-15 cm serbesttir. Örgü biçiminden dolayı yörede bunlara ''İNCİ TENEM'' denir. Saç örgülerin arasına gelin telide karıştırılır.

Grep: 60-70-80 cm boyutunda kare biçiminde greo denilen kumaştan yapılmıştır. Grepin bütün çevresi iğne ile yapılmış iğne oyasıdır. bu oya halen yörede yaşlı kadınlar tarafından yapılmaktadır. Oyaların çok çeşitleri ve adları vardır. Genellikle çeşitli çiçek motifleridir. Grepler çeşitli renklerde olabilir. Çoğunlukla beyaz ve krem renklerdir. Grep üçgen katlanarak, ortası fes üstüne veya baş üstüne getirilerek, çene altından dolanarak, uçları yine tepede bağlanır. Böylece oyalar yanakları bie çiçek çelengi gibi çevreler.

Ulada (Baş Örtüsü):  70 cm ile 1 m arasında değişen boyuttaki kare biçimindeki özel saf ipek dokuma kumaştan yapılmıştır. Kenarları ve köşeleri renkli sim ve ipek işlemelidir. İşlemeler çiçek ve kilim motiflidir. Köşeler daha dolu işlemelidir. Tamamen el işlemesi olup günümüzde artık işlenmeyen uladalar oldukça pahalıdır. Kaydırmalı üçgen olarak katlanan uladalar, fes üzerine bağlanan grep üzerine, arkadan sarkacak şekilde bağlanır. Bazı durumlarda normal olarak bir kenarın ortasından baş üstüne takılıp, arkadan serbest salındığı da görülür.

Tel Kırma: Ulada yerine kullanılan başka bir baş örtüsüdür. Çeşitli renklerdeki şifon kumaş üzerine tel işlemelidir. Gelin teliyle yapılan işlemeler, özellikleköşelerde yoğun, kenarlarda su şeklindedir. Tel kırma örtüler genel olarak kare değil, dikdörtgen seklindedir. Uzun kenarın ortası baş ortasına gelecek şekilde grep üstüne başa takılır ve arkaya salınır.

Baş: Altınlı fes üzerine de çeki (oyalı grep veya yazma) sarılır. Fesin kırışmamasını sağlayan içten konan tahtaya ''eğme'' denir. Dışarıdan konduğu takdirde üst kısmı gümüşten olur. Buna da ''tepelik'' denir. Etrafı gümüş saçaklıdır. Tak veyaçift sıra penez altın takılır. Sağ yanak üzerinde armut altını vardır. Fesin üzerinden indirilerek boyun altından geçirilip, tepede bağlanan bol oyalı grep ve bunun üzerine yol üslüğü olarak bilinen, tel kırma örtü kadın başını güzelleştirir. 20-30 tane örgüden oluşan ince tenem kalçaya kadar iner. boyunda geranlık veya beşibiyerde bulunur.

Sırta Giyilenler

Bürümcek (Ten Gömleği): Bürümcek denilen ten gömleği ipek veya ipek karışımı pamuklu dokumadır. kol bilekleri bir karış saf ipek ve bürümcüklüdür. Kol uçları iğne veya tığ oyası ile çevrilmiştir. Gömleğin kendine özgü kesim ve dikimi vardır. bugün bile köylerimizde her avin sandığında 20-40 kadar bürümcük gömlek vardır. Bunların oyasız olanlarını erkekler de giyebilir. Erkek gömleklerinin kolları düz ve oyasızdır. Bürümcük gömlekkler yakası açılmamış durumdadır. Yaka giyileceği zaman açılır. Yuvarlak oyulan yaka arkadan veya başın geçeceği bir yirik açılır. Yirik yeterince düğme ile kapatılır. Boy hayli uzundur.

Üçetek (Zıbın): Altı parmak şitare kumaştan yapılan üçetekler yörede zıbın diye adlandırılır. Altı parmak şitare kumaş, ipek karışımı el tezgahı dokuması olup , Antep'te dokunmaktadır. Altı parmak adı dikine çizgilerin değişik renklerle dizilişinin 6'lı kombinasyonlar halinde oluşanıdır. Renkler genellikle 1-1-1-3 şeklindedir ve 3'lü renk çubuklarına göre adlandırılır. Yeşil-sarı-turuncu ve eflatun gibi diğer renkler genel olarak sıcak renklerdir. Üçetek ince hakim yakalı olup, önden boydan açıktır. Üçeteğin tüm kenarları geniş dalga kesimlidir. Bu dalgalara uyumlu olarak geniş kenar simi ile işlenmiştir. Kol uçları içten bir karış yiriktir. Kollar havaya kaldırıldığında, kol uçları bu yıtrtmaçtan dökülerek aşağı sarkar. İçi kaput bezi ile astarlanmıştır. İçinin kenarlarında ve kollarının yırtmaçlı bölümünün içinde borda astar vardır. Bel kısmı dar eteğe doğru genişleyen bir kesimi vardır. Önden bel hizasında 1-2 düğme ile iliklenir. Boyu yerden bir karış yüksek duracak uzunluktadır. Yörede daha zengin işi olan kumaştan yapılmış üçetekler de vardır. Uskufa üçetekler pembe, mor, mavi, yeşil, eflatun renklerde kendinden sim işlemeli, ipek kumaşlardan yapılmıştır.
 
Fermile (Cepken): Yörede kadın cepkenine ''fermile'' de denir. Fermileler şitare, uskufa veya kadife kumaşlardan yapılmıştır. Şitare veya uskufa kumaşlardan yapılan fermielerin kenarları da üç etek gibi dalgalı kesimli ve kenar simi geçirilmiştir. Kadife cepkenler düz kesimli olabilir. Bunlar çoğunlukla bordo renklidir. Yeşil, pembe, mor, eflatun renkli olanlarıda vardır. Kadife cepkenler, kenarları ve ön yanları ile arka ortası sim işlemelidir. İşlemeler çiçek ve yaprak motifleri şeklindedir. Kolları az yırtmaçlı olup çok uzun değildir.

Şal Kuşak: Uskufadan yapılmış şal kuşaklar yaklaşık 1 metrekare biçimindedir. Kuşak dikdörtgen biçiminde iki ayrı renk kumaştan yapılmıştır.Bu renkler çoğunlukla pembe ve mavidir. Kuşağın kenarlarında saçak simi vardır. Kuşak üçgen katlanarak sivri ucu arkaya gelecek şekilde bele dolanarak, uçlarına takılmış bez iplerle arkadan bağlanır. Kuşağın arkada kalan köşesinden sim pesküller sarkar. İçi kaput bezi astardır. Kadife şal kuşaklar ise cepken renginde olup, cepkendeki sim işlemeler gibi işlenmiştir. Bu kuşaklar üçgen kesimlidir. Arkada kalan köşesinden sim püsküller sarkmaktadır. İçi bordo keten veya divitin ile astarlıdır. Bunlar da aynı şekilde bağlanır.

Tokalı Kemer: Şal kuşak takılmadığı zaman bele tokalı kemer takılır. Toka 10-15 sm çapında yuvarlak veya oval şeklinde iki ayrı madeni plaka şeklindedir. Bunlar bez veya deri bir kemerin uçlarına takılmıştır. Tokalar bir çengel ile birbirine takılır. Tokalar gümüş olup, kabartma işlemelidir. Çeşitli şekillerde tokalar vardır.

Uçkur: Uçkur ayaktaki şalvara geçirilmiştir. İşlemeli olan uçkurlar önden kuşak içinden sarkıtılır. Uçkur başları, 15-25 cm ebadında sim veya renkli ipek işlemelidir. İşlemeler genellikle çiçek motifleri olup, kilim desenli işlemeler de vardır. 8-10 cm eninde bezden uçkur yapılmıştır.

Koca Don (Şalvar): Şitare ve uskufa kumaştan yapılmıştır. Üçetek kumaşının aynısıdır. Şalvarın 2 m kadar olan ağı oldukça düşüktür. Paçaları 15 cm kadar olup kaytan bağlarla diz altına bağlanır. Paçalar golf şeklinde aşağı dökülür. Belinde 10 cm kadar eninde uçkurluk vardır. Uçkurluk düz bordo şitareden yapılmıştır. Ön ve arka ortada Uçkurun takılması için yirik bulunmaktadır. Uçkurluğun altında kumaş üzerinde sim işlemeler vardır.

Ayağa Giyilenler

Kınalı Çorap: Ayağa burnu ve topuğu bordo renkli yün çorap giyilir. Bu renkten dolayı yörede bu çoraplara Kınalı denir. Çorabın üstü konçu, renkli yünlerle işlemelidir. İşleme motiflerinin yörede çeşitli adları vardır.

Zenne (Ayakkabı): Genellikle siyah deri, az topuklu, önden atkılı ve tokalı ayakkabı giyilmektedir. ayakkabıya yörede ''zenne ayakkabısı'' veya kısaca ''zenne'' (kadın) denir. Daha çok ev içinde giyilen kadife ayakkabılarda aynı biçimdedir. Bunların üstüne sim ve der işleme yapılmıştır. Bunlara da ''pantüfle'' denir.

Takılar

Beşi Bir Yerde (Dizi İnci): Beşibiyerde adı verilen en büyük boy altınlar, kırmızı kordela üzerine takılarak boyuna takılır. Bunun yerine 20-30 diziden oluşan inci de takılır.

Nazar Altını-Bilezik-Yüzük: Nazarlıklarla birleştirilmiş altın sağ ve sol omuz önüne takılır. Ayrıca; altın bilezik, alyans yüzük gibi takılar da kullanılır.
 
Süsler: Ele ayağa kına yakılır. Yüzük kına, sıkma kına, çitme kına gibi değişik biçimlerde yakılır. Kaşlara rastık, gözlere sürme çekilir. Yüze allık sürülür.

 

Başa Giyilenler

Fes: Bordo keçe fesin tepesinden 50-60 cm uzunlukta siyah ibrişimden yapılmış püskül sol kulak üzerinden cepken içine sokulur. Fes çevresine önce yağlık sarılır. Bunun üzerine oyalı kefiye veya yemeni sarılarak 6-7 cm bir kalınlık oluşturlur. Dış görüntü olarakta, ipekten yapılmış rengarenk oyalar bir renk cümbüşü yaratır. Bir çiçek tarhı görünümü verir. Oyalar genellikle çiçek ve yaprak motifleri üzerine olup, iğne oyası tabir edilen elde yapılmış oyalardır. Bunlardan yaklaşık 8-10 cm çapında daire biçiminde olan oyalar da vardır. Bu oyalarda geometrik desenler görülmektedir.

Terlik (Takke): Fesin içinde başa giyilen bir takkedir. Genellikle sarı veya turuncu ipek işlemelidir. İşlemelerde genellikle sarmal motifler hakimdir. Yapıldığı bez ter emici niteliktedir.

Boyun Bağı: İpek dokuma, ortalama 1 metrekaredir. İnceli, kalınlı çeşitli renklerde çizgiler halinde dokunmuştur. Kenarlarına bir karış eninde ipek bürme ipten saçak yapılmış olup, saçaklarınuçlarında yine aynı ipekten renkli püsküller vardır. Dolak karşılıklı köşelerden katlanarak üçgen biçiminde köşesi arkaya gelecek şekilde boyuna dolanır. Dolak aksesuar olarak güzel bir görüntü sağlamakla birlikte, boyun atkısı görevini de görür.

Sırta Giyilenler

İşlik: Altıparmak şitare denilen el dokuması kumaştan yapılır. Dokuma ipek karışımlıdır. 1 cm eninde dikine çubuklar genellikle 4 ayrı renktedir. Kadın giysilerinin üçetek ve şalvarı da aynı kumaştandır. İşlik 1 cm eninde hakim yakalı önden bir karış yırtmaçlı 3-4 düğmelidir. Kol uçları 7-8 cm eninde iki düğmeli bileziklidir.

Camadan: Kollu cepkene yörede camadan denir. Camadan, cepken, tozluktan oluşan giysinin ana parçaları mavinin tonlarında bir renkte, çuha kumaştan yapılmıştır. Siyah kaytanla işlenmiştir. Camadan, sağdan bindirmeli kruvaze biçiminde olup aşağıdan yukarı verev kesimlidir. Üste bindirilen sağ taraf yuvarlak düğmelerle iliklenir. Yakasızdır. Kollarında bilezik yoktur. Kol altlarında ''kuş'' denilen ilave parçalar vardır. İçi bordo veya beyaz keten kumaşla ya da bordo divitinle astarlıdır.Kol uçları düz olup içe az yiriktir. Uzunluğu bele kadardır. İşlemeler, sarma biçiminde olup, motifler simetriktir. Camadanın ön yanları arka ortası ve kollarının dışları işlidir. İşlemeler zeybek yörelerine göre, daya yoğun veya seyrektir.

Cepken: Camadan üzerine giyilen kolsuz yelektir. Omuzlardan kol üstünden arkaya sarkan sallamalar vardır. Bunlar üçgen biçiminde olup uçları sivridir. Kol boyu kadar byu vardır. Cepken de yakasız olup, önü oval kesimli yuvarlaktır. Bunun da içi beyaz veya bordo astarlıdır. Siyah kaytan işlemeler hemen hemen cepkenin tamamını kaplamıştır. Motifler camadan ile aynı veya uyumludur.

Dolgu Kuşak: 25-30 cm eninde, 1 m uzunluğunda, yorgan kalınlığında ve biçiminde, kaput bezinden, içine pamuk doldurularak yapılmıştır. Bu nedenle buna yorgan kuşak da denilmektedir. Bu kuşak işlik ve don giyildikten sonra bele sarılır ve ucundaki iplerle bağlanır. Bu kuşağın amacı soğuk havalarda bel bölgesindeki iç organları korumak, aynı zamanda bel bölgesine gelecek darbeleri önlemektir. Bu kuşak yerine uzun pazen bezler sarıldığı da olur.
 
Şal Kuşak: Yaklaşık 1 metrekaredir. Tezgah dokumasıdır. Genellikle Antep taraflarında dokunmaktadır. Pamuklu dokumadır. İki kenarı saçaklı püsküllüdür. Genellikle bordo, kırmızı, sarı renkler hakimdir. Desenlerine göre Acem Şalı, İsmailiye, Bademli şal gibi çeşitleri vardır. Bu kuşak çeşitli bağlanış biçimleriyle halay, bar yörelerinde kullanılmakta olup, seymenlerin bellerinde de görülür.

Trablus Kuşak: 2-3 m uzunluğunda 25-30 cm eninde has ipek dokumadır. Uçları kendinden püsküllüdür. 3-5 cm enindeki çubuklar çeşitli sıcak renklerdedir. Genellikle enine dokunmuştur. Bu tanıtılan parçalardan 3 tanesi enine olarak , teğel şeklinde eklenmiştir. Bu kuşak, enlemesine ikiye, üçe katlanarak şal kuşak üzerine bele sarılır.

Kolon Kuşak: 3-5 m uzunluğundaki bu kuşağın eni 4 ile 10 cm arasında değişmektedir. Kilim dokuma biçiminde ve kilim kalınlığındadır. Yün ve keten, ipek karışımı dokumalar üzerinde, çeşitli kilim motifleri içinde, zeybeğin aksesuarının şekilleri de işlenmiştir. Bunlar tüfek, tabanca, bıçak, bağlama gibi motifler yanında yılan, kartal, kuş motifleridir. Bu kolon, şal ve trablus kuşak üzerine dolanarak sarılır ve uçları bir parça sarkıtılır. Üst üste sarılan dört kuşağın kurşun geçirmez bir tabaka olduğu söylenir.

Kara Don: Zeybeğin iç donudur. Beyaz veya krem yün olabileceği gibi siyah keten veya dime kumaştan da olabilir. Uzun don biçiminde olup paçaları dardır. Paçalar tozluk veya çizme içine sokulur. Bunun yerine kısa paçalı don giyen zeybekler de vardır. Bunların dizleri açıktır.

Dizlik (Potur): Cepken ve camadan gibi mavi renk çuha kumaştan yapılır. Parçaları diz üstüne kadar iner ve diz üstünü saracak şekilde daralır. Ağı 2 m'ye kadar olanları vardır. beline bordo şitare kumaşyan 8-10 cm eninde uçkurluk geçirilmiştir. Bunun ön ve arkaya gelen yerleri uçkur geçirebilmek için yiriktir.

Parçaların iki yanları işlemelidir. İşlemeler parçayı çevreleyen genişlikte başlayıp, yukarı doğru üçgen biçiminde sivrilir. Dizlik giyildiğinde işlemeler öne getirilir. İşlemeler cepken ve camadanda olduğu gibi siyah kaytanla yapılmıştır. İşlemelerin kapladığı alan ve sıklığı yöreye göre farklılıklar gözterir. Motifler cepken ve camadanala aynı ya da uyumludur. Dizlik, çok geniş ağdan ve kalın kumaşından dolayı, güyüldiğinde arkada bir kabarıklık oluşturur. Bu, zeybek oturduğu zaman minder görevini görür.

Dizliğin uçkuru hemen kasık üzerinden bağlanır. Yani uçkur bağı ve uçkurluk beldeki kuşakların altında kalmaz. Bu da zeybeğin, belini çözmeden dizliğini çıkarıp giymesini sağlar.

Ayağa Giyilenler

Tozluk: Kumaştan yapılmış olanlar dizlik kumaşındandır. Tozluk ayak bileğinden diz kapağı altına kadar ayağı saran bir giysidir. Arkadan boydan boya kopçalıdır. Ayağa bez dolak sarılarak üzerine tozluk takıldığı da görülür. Motifler dizlikle uyumludur. Tozlukların deriden yapılmış olanları da vardır. Ayrıca madeni pul, zımba gibi işlemeler de yapılmıştır.

Kundura (Ayakkabı): Yuvarlak burunlu, bağcıksız siyah kösele ayakkabılardır. Köselenin daha çok dayanması için altına kabara denilen raptiye şeklindeki çiviler çakılır. Bu ayakkabılara ''tulumbacı'' da denir.

Kayalık (Çizme): Diz kapağına kadar yükselen çizmeler siyah deriden yapılmıştır. İçi deri astardır. Fort ve bombesi serttir. Bu çizmelerde deveci çizmelerindeki gibi körük kırma yoktur. Kendinden körüklüdür. Bunların tabanları kösele olup çok az topukludur. Külhanbeyi çizmesi gibi sivri burunlu değildir. Bunlara zeybekler kayalık derler. Tozluk kullanılmazsa çizme giyilir.

Aksesuvar

Köstek: Ucuna cep saati takılmış olan zincire denir. Zeybek köstekleri gümüş olup 1 m kadar uzunluğundaki 6-7 sıra gümüş zincirden yapılmıştır. Zincirler, ''ayna'' denilen ara bölümlere açılan deliklere takılmıştır. Ayna, en üstte, en altta ve alta yakın olmak üzere 3 tanedir. Orta aynaya saat takılmıştır. Üstteki aynaya giysiye tutturmaya yarayan çengel vardır. Alt aynanın alt kısmında saçak şeklinde, 6-10 cm lik zincirler takılmıştır. Saçak zincirlerin ucuna gümüş paralar ve topuzlar takılır. Aynalar kabartma ay yıldız motifleriyle işlenerek süslenmiştir. Kösteğin üst aynasındaki kanca giysinin (cepkenin) sağ omuzu önüne takılır. Gümüş zincirler önde bir L çizerek orta aynaya takılı saat camadanın sol tarafındaki saat cebine konur. Bundan sonraki 20-25 cm uzunluğundaki zincirler alt ayna ile birlikte serbest salınır.

Hamayıl: Hamayıl deriden, gümüşten veya tenekeden yapılmıştır. Deri hamayıl 10-15 cm ebadında küçük bir çanta büyüklüğündedir. Uzun deri kayışlarıyla çapraz olarak omuza asılır. Üzeri deri ve yuvarlak madeni zımbalarla süslenmiştir. İçinde genellikle ''EN'AM'' denilen küçük KUR'AN bulunur. Gümüş veya tenekeden yapılmış olan hamayıllar silindir biçiminde olup, kalın bir mum büyüklüğündedir. Başka şekillerde olanlarıda görülebilir. Gümüş hamayılın üzerinde kabartma işlemeler vardır. Bunlar da iki ucuna takılı bir zincir vasıtasıyla çapraz olarak omuza asılır. İçinde yine  ''EN'AM''  bulunur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pazubent: Kola pazu üzerine takılan pazubent genellikle deriden yapılmıştır. Madeni olanları da vardır. Bir yuvarlak parçaya takılı kayışları ile pazu üzerine bağlanır.

Silahlık: 20-40 cm lik bir dikdörtgen biçimindedir sol alt yanında elips şeklinde bir çıkıntısı vardır. Siyah deriden yapılmıştır. 6-7 kat şeklinde cepleri ve süslemeleri vardır. Üstten öne 7-8 cm katlanan kapağı vardır. Üzerinde kahverengi, taba veya kırmızı renkte derilerle oluşturulmuş işlemeler vardır. Sol tarafından çıkan iki uzun deri kayışı ile bele bağlanır. Zeybeğler yatağan, tabanca, kama gibi silahlarını silahlıklarında taşırlar. Ayrıca silahlığın ceplerinde tütün tabakası, kav çakmak, misvak, maşa gibi araç gereci bulunur.

Kütüklük: Kütüklük de siyah deriden yapılmış olup, ön kısmında kutular şeklinde kapalı gözleri vardır. Bu gözlerde genellikle mermiler ve küçük gereçler vardır. Bu da kendi deri kayışıyla bele bağlanır.

Kubur (Tabanca): Kubur adı verilen tabanca, sarı maden ve ağaç kısımlardan oluşur. Ağaç kısımlarının üstü gümüş ve sedef kakma işlidir. Bir karış olan namlusu 2 cm çapındadır. Kurmalı olan tetiğini horoz denen mekanizmayı mermi üzerine düşürür. Kubur, silahlığın deri katları arasına sağ taraftan sokulur. Kabzası silahlığın dışında kalır. ''Karadağlı-kocabeşli'' denilen zeybek tabancaları da vardır.

Kulaklı (Yatağan-Pala): 50-60 cm boyunda 4-5 cm eninde olan bir bıçaktır. Buna yörede yatağan denir. Ama yöresel adı kulaklıdır. Bu ad ağaç ve boynuzdan yapılmış sapındaki kulaklardan gelmektedir. Çelikten yapılmış, keskin kısmın ucuna takılan sapın sonlarında iki yana 4-5 sm çıkıntı yapan kulaklar vardır. Keskin kısmın iç tarafı çukurlaşacak şekilde eğri yapılmıştır. Çelik kısmın üzerine kaplayan bir kını vardır. Kın inceltilmiş tahtadan yapılarak üzerine meşin deri kaplanmıştır. Kını gümüş veya teneke kaplamalı yatağanlar da vardır. Kulaklı da sağ taraftan silahlığın katları arasına sokularak taşınır.

Mendil: Bir kenarı 50-60 cm olan kare şeklindedir. İpek keten veya seten kumaşlardan yapılmıştır. Her rengi görülür. Genellikle sıcak ve göz alıcı renklerdir. Kenar ve köşeleri sim ve ipek ile işlenmiştir. Tel kırma işlenen mendiller de vardır. Tel kırma işlemeler genellikle geometrik kilim motifleridir. Sim ve ipek işlemeler daha çok çiçek veya yaprak motifleridir. Mendil üçgen katlanarak silahlık üzerinden içine sokularak, üç köşe olarak önden sarkıtılır.

Fişeklik: Deriden yapılmıştır. Üzerinde fişeklerin geçebileceği yüsük biçiminde yuvaları vardır. Bunlara dolu veya boş kovanlar takılmıştır. Kendi deri kayışıyla çapraz olarak omuzdan ve karşı kol altından geçirilerek bağlanır. Fişeklik zeybeğin tüfek taşıdığı zaman taktığı bir gereçtir.